Çamların Sonsuzluğu - Pablo Neruda

Çamların Sonsuzluğu - Pablo Neruda

Çamların sonsuzluğu, çatlayan dalga sesi,

ışıkların usuldan oyunu ve ıssız çan;

gözlerine alacakaranlık vurmuş, bebek,

dünya sedefi, sende yeryüzüdür şakıyan.

Sende ırmaklar şakır ve ruhum onlarla hep

istediğince kaçar istediğin bir yere.

Yolumu çiz de bana umut yayında senin

bırakayım bir yığın oku delirmelere.

Çevremde görürüm o sislerden kemerini,

kaçan saatlerimi kıstırır sessizliğin,

öpüşlerim demirler saydam, taş kollarında,

yuvadır onlar benim ıslak isteğim için.

Aşkla boyanıp katlanan o gizemli sesin,

ah çınlayan akşamla sönen sesin bir yerde!

Tarlalarda gördüğüm başaklar da öyledir,

yel ağzında katlanır karanlık saatlerde.

Pablo Neruda