Dibe Çöküşü Yaşamak ve Tekrar Ayağa Kalkabilmek...
Bazen kendimizi bir çöküşün bir krizin içinde buluruz. O anlarda her şey sanki bir pamuk ipliğine bağlıdır. Bir tek dokunuşla yıkılacak ya da bir meltemde savrulacakmış gibi hissederiz. Gerçek bir çöküştür, bitiştir yaşananın adı. Yarına dair bir plan yapma olanağımız yoktur ya da bir anlamı yoktur geleceğe dair planların diye düşünürüz. Çok şey kaybedilmiştir. Umut yoktur güç tükenmiştir. Ailesiyle, çevresindekiyle, eşiyle, dostuyla ve en önemlisi kendisiyle ciddi sorunları vardır insanın. Kelimenin tam anlamıyla dibe vurmuştur insan.
Ama böyle durumda bile insanlar yinede de ders alır yaşadıklarından ya da almalıdır. İşte böyle anlarda insan kendini sorgulamaya başlar tam anlamıyla. O ana kadar yaşadıklarını gözden geçirme imkanını yakalar belki de ilk kez. Bir zamanlar dost olarak bildiklerinin, yanında olduklarından kuşku duymadıklarının ne olduğunu anlar. Yanılgılarıyla yüzleşme fırsatı yakalar insan. Kendisiyle ciddi bir hesaplaşmaya girişir. Ayağa kalktığında neler yapmaması gerektiğini çözmeye çalışır. Kriz öncesi kurulan hayaller, tatlı sularda kulaç atarken dalınan hülyalar, sert kayalara çarpıp paramparça olur kriz anlarında. Gerçeklerse koskoca bir abide gibi dikilir insanın karşısına.
Evet kriz yakıp, yıkıp geçer kuşkusuz. Ancak sıkıda bir öğretmendir aynı zamanda. Hem sizi test eder hem de dost bildiklerinizi. Hayatı yeniden sorgulama fırsatını yakalarsınız ve aynı zamanda da, ayağa kalkmayı başardığınızda daha güçlü olma olanağını...
ALINTI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder