Bir gecede
vuruldular
ayaklandı her hücre
tek, tek...
Yaralar, kanlar
ne varsa
kırık dökük
ve
sen
beni buldun!
Bitiyordu cümle,
"Seni özledim."
Kaçtım...
Saklandım...
Ve
sen
beni
yakaladın
yapayalnız...
Biz
aşkı
bulduk.
Sen;
ellerime
aradığım aşkı verdin.
Ve
kutladık,
bu aşkı...
"Şaşkınım, sarhoşum.
Korkak bir çocuğum.
Aptalım, deli gömleği giymiş.
Martıyım, kanatsız.
Ben var ya;
Şimdi, her şeyim."
Bitenlerle...
Sen de
ben de
başlıyordu;
çoktan sevdiğim
bu aşk...
Ama
bu sözde seni yeni buldum.
Ben
seni
seviyorum.
(Sessiz bakışlarının arkasındaki çığlıklara teslim oldum bu sözle.)
"Bir"
aşk için...
(Olcay Y.)
Yaşadığım hayat kadar uzaktım kendimden. Sevdaysa kendime olduğum kadar yabancıydı bana. Küskünlüğümü bilen var mıydı aşka? Hem bilseler bile umurumda mıydı ki? Mutluluk maskesini takıp sahte yüzle aldatmak o kadar kolaydı ki onları. Kolay olanı yaptım; güldüm
ve
aldattım
herkesi...
Üstelik yüreğim, çoktan ezberlediği hüzün dolu melodilere eşlik ediyordu hala sessizce. Delice bir aşka tutulmayalı ne kadar olmuştu kim bilir? Kaç zamandır terlemiyordu ellerim? Kaç zamandır heyecanla çarpmıyordu yüreğim? Günleri böyle amaçsızca, umutsuzca tüketip yok olup gideceğimi düşünüyordum, ta ki o geceye kadar
ve
o gece
yeniden doğdum...
Sıradan bir geceydi aslında yaşanan. Diğerlerinden hiç de farklı değildi. Daha öncekiler gibi hoyratça tüketilecekti ve ertesi sabaha yine yalnız uyanılacaktı. Olmadı. Gece sönmeyen bir ateşe döndü birden
ve
ellerim
o ateşte yandı!
Sana ilk baktığımda gözlerindeki o arsız parıltıyı gördüm önce. İşte o an sanki yeniden hayata döndüm. Sende bir "şey" vardı, ben o "şey" in peşine düştüm. Soluğum kesiliyordu, sesim titriyordu. Aşk bedenimi esir alıyor, beni acizleştiriyordu. İşte belki de buydu yürekten beklediğim
ve
ben
seni buldum!
Bir hayal gibiydi önce yaşananlar. Şaşkındım, çocuk gibiydim. Öyle ya, bu kadar yabancılaşmışken aşka, bu kadar uzakken bir sevdaya, bir gecede teslim olmamalıydı yüreğim. Bir de sen hayal değildin üstelik; dokundum bile sana
ve
ben
titredim!
Şimdi bir başka yaşıyorum hayatı. Yüzümdeki gülümseme sensin. Yediğim yemeğin, içtiğim içkinin tadında sen varsın. Her güne senle başlıyor, her günü senle tamamlıyorum. Penceremden, güneşten önce sen giriyorsun evime. Bir yıldız kaysa gökyüzünde, dilek tutmak yerine senin adını söylüyorum. Adın benim için bir şiir ve uzun zamandır okuduğum şiirlerin hepsi aynı sonla bitiyor.
"Her şey
bir
aşk için!"
Yalnızlığın üzerini artık kalın bir perdeyle örttüm. Gitmezsen bil ki o perde hiç açılmayacak. Gitmezsen bil ki o gece yanan ateş hiç sönmeyecek. Kal, ne olur. Kal, çünkü bu ateşi yakan sensin ve o ateşte ısınan da sen ol sadece. Hüznü, geçmişi, şu anı bir kenara bırak. Bir sen, bir ben ve bir de aşkımız olsun. O aşk bizi coştursun; bırak da bu aşk dünyaya meydan okusun. Hadi, tut elimi ve yürüyelim bu sevdanın yolunda. Tutkuyla eriyelim birbirimizde.
"Seni özledim."
Kaçtın...
Saklandın...
Ve
ben
seni
yakaladım
yapayalnız...
Umutsun, hayatsın, cansın, aşksın. Bir gün nasılsa bitecek bu hayat elbette. Ama öyle sevelim ki birbirimizi, aşkımız bu dünyaya yadigar kalsın. Çünkü;
Bu
aşk
bize yakıştı...
Alıntı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder