Göğe Bakma Durağı
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Göğe bakalım
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Durma kendini hatırlat.
Turgut Uyar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder