Öylesine bir güne doğmuştu güneş... Sanki yeni ümitleri beraberinde taşıyan, doğan güneşi umuda dönük olmayan, sıradan ve geçmişte, her zamanki gibi yaşanan bir gündü başlayan... Oysa kaç gece senle olabilirim umudunu yaşamıştım, kaç gece hasretine sarılıp, sana olan özlemimi sevgi dolu öpücüklerime boğarken sızıp kalmıştım...
Öyle acımasızdı ki geceler, göğe kaldırıp başımı baktığımda gördüğüm her yıldız sanki yüreğime atılan bir taş kadar sızlatmıştı içimi... Yine de her şeye rağmendi bekleyişim... Sana geleceğim günü ya da senin gelip bana sarılacağın günün umudu ile nefes alıyordum... Bütün yollar sana çıkıyordu ama beklediğim senin yolunun benimkiyle kesişmesiydi...
Günler, aylar geçmişti hızla aradan, sen hep vardın, benimleydin ama o an yanımdaydın işte... Biraz yabancıydın bana, biraz da tanıdık... Şaşkındık önceleri ama bu yüzümüze yansıyamadı bile... Göz göze geldiğimizde, bakışlardaki o anlam, yüzlerimizde birbirimize ait olduğu hemen fark edilen izler, ama en çok da o tendeki sıcaklık, o buram buram biz kokan koku, beraber yaşayamadığımız anları bir çırpıda yok etmeye yetmişti içimizde...
Ne çok duymuştum sesini, ama yinede sanki sen ilk kez konuşuyormuşcasına hayranlıkla izlemekten alamıyordum kendimi... Düştükçe gülüşün yüzüne, içimde bana yabancılaşan, yüreğimde susan her şey konuşmaya başlamıştı... Yine de sözcükler zorlanarak çıkıyordu dudaklarımdan... Hep böyle olmamış mıydı seninle, hep düşünsem de, hep hissetsem de, ancak senden ayrıldığım anlarda "sen günlerce aylarca beklenen ama yıllarca özlenensin" diyebilmiş miydim yüzüne?...
Kelimeler nedense anlamını yitiyordu senin karşında olduğum anlarda ve ben her defasında bu sefer kolay olacak derken daha da zorlaşıyordu... Sözcüklerin azımda donmasına engel olamıyordum... Sıcaktın biliyorum ve sana dokunmadan, seni ilk sardığım anda titreyen ben, bu sıcaklığını hissedip terliyordum...
Sana karşı itirazsızdım aslına, sana söylemek istediğim her cümle evet le başlıyordu beynimde ama o beynimle dudaklarım arasındaki kısacık yolda hayır a dönüşüyor gibiydi... Sanki konuşmayı yeni öğreniyordum ve sanki harfleri tükenmez bir kavuşmanın daha alfabesindeydim... Alfabesini yeni öğrendiğim bu kavuşmaya ait ne varsa bir an önce, sabırsızlıkla okumak istiyordum...
Böyle bir sevdayı yaşattığın, böyle bir sevdayı yaşadığım için o kadar şanslıyım ki... "Ya sen olmasaydın" diye düşünmüyorum bile... Çünkü sen varsın, çünkü sen içimdesin ve çünkü sen benim hayat kaynağımsın... Çölde bulabildiğim bir avuç susun ve ben içmeye doyamıyorum seni...
Nerede olursan ol benimlesin, bu yürek attıkça da senle olacağım seni yaşayacağım...
ALINTI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder